Σκέψη... Δύσκολη και μακρινή λέξη, ειδικά όταν η καθημερινότητα δεν σου δίνει το χρόνο να την κάνεις. Εποχή αυτοματισμού! Όλα ρομποτικά χωρίς δεύτερη σκέψη ή μάλλον χωρίς καν πρώτη.
Κινείσαι μιλάς, πράττεις αλλά όχι επειδή το σκέφτηκες πραγματικά. Απλά, επειδή... Πρέπει! Υποχρεούσαι να το κάνεις, για κάποιο λόγο είτε απο την κοινωνία, είτε απο τον επαγγελματικό σου περίγυρο, είτε απο την οικογένεια, είτε και γενικά απο οποιονδήποτε.
Μην θυμώνεις όμως μαζί τους. Και αυτοί αυτόματα λειτουργούν δεν είναι ό,τι πραγματικά το θέλουν. Και αν τους ρωτήσεις, ειδικά τους γονεις σου "Έτσι μας έκανε η ζωή" θα σου πούν, "μας ανάγκασαν οι υποχρεώσεις". Και δεν είναι ψέμα. Μακάρι να ήταν!
Απλά τελικά... Ζείς; Σκέφτεσαι; Αποφασίζεις; Αισθάνεσαι; Και αν ναι, πόσο σίγουρος είσαι για αυτό; Πόσο αληθινά, το κάνεις;
Αν θες να σιγουρευτείς. Πάγωσε το περιβάλλον, σταμάτησε τους δείκτες του ρολογιού και μείνε για λίγο ακίνητος. Αποδέσμευσε το μυαλό σου και σκέψου τι ζητάει. Σαν να είσαι ελεύθερος ένα πράγμα. Βασικά, είσαι ελεύθερος. Συνειδητοποίησε το, σκέψου τι στην ουσία θέλεις και ονειρέψου το.
Αυτόματα, θα ξανα ακούσεις το τικ τακ του δείκτη, και τους γνώριμους ήχους τριγύρω σου. Τώρα είσαι σίγουρος, τώρα πράξε, περπάτα, τρέξε, κυνηγησέ το. Ότι και αν είναι. Είναι τουλάχιστον δικό σου. Μπορείς; Εγώ πιστεύω πως ναί.
With love, Inessa...
Κινείσαι μιλάς, πράττεις αλλά όχι επειδή το σκέφτηκες πραγματικά. Απλά, επειδή... Πρέπει! Υποχρεούσαι να το κάνεις, για κάποιο λόγο είτε απο την κοινωνία, είτε απο τον επαγγελματικό σου περίγυρο, είτε απο την οικογένεια, είτε και γενικά απο οποιονδήποτε.
Μην θυμώνεις όμως μαζί τους. Και αυτοί αυτόματα λειτουργούν δεν είναι ό,τι πραγματικά το θέλουν. Και αν τους ρωτήσεις, ειδικά τους γονεις σου "Έτσι μας έκανε η ζωή" θα σου πούν, "μας ανάγκασαν οι υποχρεώσεις". Και δεν είναι ψέμα. Μακάρι να ήταν!
Απλά τελικά... Ζείς; Σκέφτεσαι; Αποφασίζεις; Αισθάνεσαι; Και αν ναι, πόσο σίγουρος είσαι για αυτό; Πόσο αληθινά, το κάνεις;
Αν θες να σιγουρευτείς. Πάγωσε το περιβάλλον, σταμάτησε τους δείκτες του ρολογιού και μείνε για λίγο ακίνητος. Αποδέσμευσε το μυαλό σου και σκέψου τι ζητάει. Σαν να είσαι ελεύθερος ένα πράγμα. Βασικά, είσαι ελεύθερος. Συνειδητοποίησε το, σκέψου τι στην ουσία θέλεις και ονειρέψου το.
Αυτόματα, θα ξανα ακούσεις το τικ τακ του δείκτη, και τους γνώριμους ήχους τριγύρω σου. Τώρα είσαι σίγουρος, τώρα πράξε, περπάτα, τρέξε, κυνηγησέ το. Ότι και αν είναι. Είναι τουλάχιστον δικό σου. Μπορείς; Εγώ πιστεύω πως ναί.
With love, Inessa...
No comments:
Post a Comment